Dünya ve dünya kadar dünyayı anlamaya çalışarak yazılan eserler. Sonuç, dünyayı aşan anlamaya çalışmalardan dünyayı anlayamamaya medar olmak. Dünya saf, tabi haliyle dururken, biz, yani ibnu adem karıştırdı. Gökyüzü hâlâ göğün yüzü, güneş yine güneş, ay aynı ay. Ama dünya üzerinde fitne ateşi çoktan tutuştu, alev devasa, küller yıllarca yutuldu. Ne yüzümüz ne kalbimiz ne de algılarımız paklığını korur haldeler. Bense artık çocuk değildim, evimin penceresi önündeki sararan çimler umrumda bile değildi. Çünkü yüreğimde dünya ve debelenenleri tanımsız olarak algılarımda büyümüşlerdi. Reddettim, kabul et dediler. Ama bunu da yapman gerekir dediler, bu sefer de yapamadım. Ortada kalmış, kimseyi bulamamıştım gittiğim yerlerde, anahtar güya yokmuş. Sonra zaten aradılar ama beni bulamadılar. Çünkü çoktan yürüyordum velev ki gittiğim yeri bilmesem de. Aslında beni aradıkları gibi bulsalardı, değilim emin doğru yol olsa bari.
Kayıtlar